Mimo rozwoju nowoczesnych technik termicznego formowania różnych materiałów, zwłaszcza plastycznych, nadal nie wszystko da się obrobić tą metodą. Wiele materiałów można formować tylko mechanicznie przez ich odpowiednie, powierzchniowe obrabianie na różnego rodzaju maszynach. Tokarki, frezarki, wiertarki lub elektrodrążarki, bo o takich elektronarzędziach mowa, pozwalają na obróbkę tak różnorodnych materiałów jak metale i ich stopy, rozmaite tworzywa sztuczne, kompozyty oraz drewno i materiały drewnopochodne.

Rodzaje obróbki

W czasie obróbki następuje ścinanie lub zrywanie zbędnych fragmentów materiału i ich odrzucenie. Obróbkę skrawaniem możemy podzielić wg tego czy narządzie skrawające wykonuje ruch obrotowy czy też plaski. Jeśli częścią ruchomą w czasie obróbki może być narzędzie w formie walca zaopatrzonego w szereg ostrzy, które wykonuje ruch obrotowy, ruch posuwisty zaś wykonuje materiał lub narzędzie to mówimy o frezowaniu. Ostrza frezarki nie pracują w sposób ciągły dzięki czemu są lepiej chłodzone, z drugiej strony zmienność warstwy powstającej w czasie frezowania powoduje, że ostrza pracują w zmiennych warunkach co ujemnie wpływa na ich żywotność. Techniki frezowania możemy podzielić wg różnych kryteriów: technologicznie (frezowanie walcowe, czołowe lub skośne), konstrukcyjnie (pełne czyli trzystronne, niepełne oraz swobodne gdzie obrabiana jest jedna krawędź), kinematycznie (współbieżne lub przeciwbieżne).

Jeśli to materiał wykonuje ruch obrotowy zaś narzędzie wykonuje pomocniczy ruch płaski to wtedy mówimy o toczeniu. Toczenie umożliwia obrabianie powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych przedmiotów w formie brył obrotowych.

 

Techniki te pozwalają na uzyskanie niemal dowolnego kształtu obrabianego powierzchniowo materiału. Na początku rozwoju technik obróbki skrawaniem wykorzystywane były rozwiązani konwencjonalne, sterowane ręcznie przez operatora za pomocą różnych dźwigni i pokręteł. Jednak praca ta wymaga odpowiednio przeszkolonych i doświadczonych pracowników, którzy byliby w stanie w pełni kontrolować proces i wykonać potrzebne elementy. Jednak ręczna obróbka sprawdza się w przypadku produkcji pojedynczych sztuk lub krótkich serii relatywnie prostych produktów, natomiast nie sprawdzi się przy produkcji dużych serii produktów lub wzorów o dużym stopniu skomplikowania. Rozwiązaniem pozwalającym na uzyskanie dużych serii oryginalnych i jednocześnie powtarzalnych unikatowych wzorów produktów jest zautomatyzowana obróbka skrawaniem.

 

Technologia w służbie skrawania

Komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych (CNC-Computerized Numerical Control) jest oparte na wykorzystaniu programowalnych urządzeń sterujących wykorzystywanych do sterowania pracą urządzeń skrawających. Pozwalają one na ograniczenie wystąpienia błędów związanych bezpośrednio z ludzką pracą nad obrabianym materiałem. Komputery sterujące pracą elektronarzędzi pozwalają na zdalne zaprogramowanie mikrokontrolerów maszyn. Zaprogramowany sterownik odtwarza wszystkie ruchy robocze związane z obróbką materiału w ściśle określonej sekwencji, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie określonych kształtów wyrobu gotowego. Narzędzia skrawające wykonują swoja pracę automatycznie, jednak nad prawidłowością przebiegu procesu czuwa operator, który kontroluje proces i ma możliwość korygowania pracy urządzenia, które osiąga dużo lepsze wyniki pracy w porównaniu do bezpośredniej pracy człowieka.

Możliwości jakie dają urządzenia CNC pozwalają na szybką i dokładną realizację prac zleconych firmie wyspecjalizowanej w usługach obróbki skrawaniem. Przykładem jest firma NEKERS, która oferuje szereg usług związanych ze zautomatyzowaną obróbką skrawaniem CNC, m.in. frezowanie CNC lub sterowane numerycznie toczenie na podstawie dokumentów technicznych dostarczonych przez klienta lub opracowanych samodzielnie na podstawie dostarczonego wyrobu jako wzorca do odtworzenia serii produktu. Specjalistyczna, oparta na najnowszych osiągnięciach nauki baza narzędziowa umożliwia wykonywanie usług w materiałach, które jeszcze niedawno wydawały się niemożliwe do obrabiania tą techniką, np. w tytanie lub twardych stalach narzędziowych.