NOWA RADA MIEJSKA

Zlikwidowano WRN i zastąpiono je sejmikami wojewódzkimi, w miejsce MRN powołano Rady Miejskie. Początkiem czerwca pierwszy raz od 1939 roku na inauguracyjnej sesji Rady Miejskiej zasiadło w ratuszowych ławach 45 radnych wybranych w wolnych wyborach Przewodniczącym został Henryk Juszczyk, a prezydentem miasta Krzysztof Jonkisz. Pierwszą Uchwała nowej rady było podjęcie decyzji o przekazaniu byłego gmachu PZPR Liceum Ogólnokształcącemu nr 4. Kadencja upłynęła na przekształceniach, przejmowaniu zadań od administracji rządowej, przekształceniach przejętych instytucji kulturalnych, komunalizacji majątku, dostosowaniu do nowej sytuacji społecznej i gospodarczej w kraju, ciągłych sporach o dotacje i subwencje, konfliktach kompetencyjnych.
Na początku 1991 roku w związku z X rocznicą strajku „Solidarności” na Podbeskidziu Rada Miejska nadała tytuł honorowego obywatela miasta Lechowi Wałęsie, ks. abp Bronisławowi Dąbrowskiemu. Jednocześnie pozbawiono tytułów honorowego obywatela Bielska-Białej – Michała Roli-Żymierskiego, Fiedora Daniłowicza Bolbota, Szczepana Jurzaka, Andrieja Greczkę, Franciszka Waniołkę, Wiktora Czerikowa. Rodząca się na nowo demokracja to nie tylko czas odbudowy, ale również początek sporów w Radzie Miasta. W marcu Piotr Smolana zarzucił prezydentowi Krzysztofowi Jonkiszowi dopuszczenie zadłużenie w miejskiej spółce „Remo” przekazanie fundacji Rozwoju Miasta administrowanie budynkiem przy ul Barlckiego 15 co pozbawiło dochodu miasta 600 milionów rocznie, wprowadzenie bez uzgodnienia z RM nowego schematu rządzenia UM. W wyniku głosowania prezydent i wiceprezydent Błasiak pozostali. W marcu UM nie przedłużył dzierżawionych od 1989r. terenów Błoni ogniskowi TKKF „Błonia” co doprowadziło do konfliktu. Ostatecznie po kilku procesach odwoławczych w 1995 tereny zostały przejęte przez gminę i rozpoczął się powolny okres przywracania im świetności.