Pod koniec tych lat w marcu 1968 r. młodzież zamanifestowała swe poparcie dla niezadowolenia studenckiego, a bielscy Żydzi ponownie musieli opuścić miasto....
Przez Bielsko-Białą przetoczyły się wojska Układu Warszawskiego śpieszące z „bratnią pomocą” dla Czechosłowacji, które - jak się nieoficjalnie przyjmuje- przejeżdżając wąskimi ulicami przyspieszyły realizację projektów tworzenia szerokich ciągów komunikacyjnych , zrealizowanych już w następnej dekadzie. Miasto straciło również jeden z najpiękniejszych budynków- kino „Wanda” a mieszkańcy w wyniku postanowień II Soboru Watykańskiego stanęli wobec faktu likwidacji zabytkowego wnętrza kościoła św. Mikołaja.
Początek lat siedemdziesiątych to przede wszystkim wspomniane wielkie zmiany w miejskiej architekturze: tworzenie nowych ciągów komunikacyjnych, wyburzanie dynamitem zabytkowych obiektów, powiększenie terytorium Bielska-Białej przez włączanie ościennych wsi. W 1971 roku podpisano kontrakt z Fiatem, natomiast rok później w 1972 roku rozpoczęto budowę FSM. Rozpoczęto budowę nowych fabryk oraz wielką modernizację parku maszynowego (rozbudowa i modernizacja hal fabrycznych, co wiązało się z likwidacją „lasu kominów”, charakterystycznego dla obrazu miasta w poprzednich dekadach). Zmiany te doprowadziły do zatarcia wizerunku Bielska-Białej ze spokojnego powiatowego miasta, szczycącego się zgrabną zabudową, na socjalistyczny twór z nowoczesnym budownictwem z „wielkiej płyty”, wprowadzającym dysharmonię w miejskiej architekturze. Zdecydowano także o likwidacji obu linii tramwajowych i rozbudowy linii autobusowych. Na mikuszowickich Błoniach stworzono wielki park rozrywki z basenem, amfiteatrem i innymi atrakcjami, a przy nowej wylotowej trasie na Katowice rozpoczęto wznoszenie hali widowiskowo-sportowej. Na kościelnej mapie pojawiły się nowe sakralne obiekty.
W połowie lat 70-tych, po nowym podziale administracyjnym kraju, prężnie rozbudowujące się Bielsko-Biała awansowało na stolicę województwa, z wszelkimi przywilejami i obowiązkami. To właśnie wówczas „Bolek i Lolek” oraz Fiat 126 p. zostały symbolami miasta Bielska-Białej na cały świat. Województwo było jednym z najmniejszych w kraju, ale zarazem jednym z najbogatszych. Powołanie w 1975 roku województwa bielskiego wniosło nowy zastrzyk sił w rozwój miasta. Dotychczasowe miejskie i powiatowe instytucje przekształcono w wojewódzkie i zasilono znacznymi zastrzykami finansowymi.
W 1963 – w Studio Filmów Rysunkowych powstał „Bolek i Lolek” i „Przygody Błękitnego Rycerzyka”. Bolek i Lolek (z Tolą od 1971 r.) wystąpili w ok. 200 filmach. Ostatni powstał w 1986 r. W 1962 odbyła się pierwsza Bielska Jesień (konkurs malarski „Bielska Jesień”). 1966 - Pierwszy Międzynarodowy Festiwal Teatrów Lalek zainicjowany przez Jerzego Zitzmana. 1963 - Pierwszy Tydzień Kultury Beskidzkiej oraz Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne organizowane przez Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej. Powody do dumy miał m.in. bielski aeroklub, bielscy bokserzy zdobywali medale olimpijskie, a piłkarze BKS-u, przy współudziale trenera Antoniego Piechniczka i bramkarza Józefa Młynarczyka, przebojem wdarli się do II ligi, gdzie grając jako beniaminek otarli się o awans do ekstraklasy.
Dane chronologiczne na podstawie „Kalendarium Bielska-Białej” oprac. przez W. Kominiaka, A. Orawskiego.
Klauzula informacyjna ›