Bonawentura jest bardzo wpływowym smokiem, ale to wcale nie znaczy, że ma na coś wpływ. Wręcz przeciwnie! Ulega wszystkim wpływom: nie wie co i kogo lubi, w co się bawić, jak zachować. Ta sytuacja niepokoi zarówno jego profesora jak i rodziców dlatego wspólnie decydują, że mały smoczek musi wyruszyć w samotną podróż, która nauczy go samodzielności w działaniu i myśleniu.

W swej podróży przemierza trzy krainy: Marionetek, Pacyny i Olbrzymów, które w bielskiej inscenizacji zostały przedstawione za pomocą rozmaitych technik lalkowych (marionetek, pacynek, cieni). Interesująca konstrukcja, wokół której budowane są poszczególne sceny, przyjmuje różnorodne formy i w niemal magiczny sposób pełni rozmaite funkcje. Lalki i animujący je aktorzy (grający jednocześnie w żywym planie) tworzą momentami niepokojący, a jednocześnie ciepły i przyjazny świat. Istotnym elementem przedstawienia są skomponowane przez Krzysztofa Maciejowskiego piosenki nadające rytm i tempo poszczególnym przygodom.

Smok Bonawentura jest przedstawieniem skierowanym do całych rodzin. Wizualna strona widowiska z pewnością spodoba się zarówno dzieciom jak  i opiekunom. A jego przesłanie skłania do refleksji zarówno jednych jak i drugich: dzieciom doda odwagi w poszukiwaniu własnej tożsamości, a rodzicom, raz jeszcze przypomni, że ani nadmierna dyscyplina i rygor, ani pobłażliwość i swoboda nie są sposobem na wychowanie pewnego siebie i zaradnego dziecka.

Reżyseria
Lucyna Sypniewska

Scenografia
Eva Farkašová

Muzyka
Krzysztof Maciejowski

Obsada
Katarzyna Pohl
Małgorzata Bulska
Lucyna Sypniewska
Radosław Sadowski
Ryszard Sypniewski
Piotr Tomaszewski