Statki powietrzne cięższe od powietrza, sterowane, bez napędu, unoszące się dzięki sile nośnej powstającej na skrzydłach podczas lotu ślizgowego. Start szybowców odbywa się dzięki wyciągarce lub samolotowi. Po wyholowaniu na żądaną wysokość szybowiec wyczepia linę holującą i rozpoczyna samodzielny lot. Maszyna unosi się dzięki sile nośnej powstającej na skrzydle. Prędkość postępowa uzyskiwana jest dzięki lotowi ślizgowemu, kosztem utraty wysokości.

Nauka latania na szybowcach nie jest astronomicznie droga, a dostarcza ogromnej przyjemności. Miłośnicy szybownictwa najbardziej cenią w nim to, że jest to latanie w ciszy podczas, którego można się naprawdę zrelaksować.

Szybownictwo to sport, w którym Polacy od wielu lat są w czołówce światowej. Pierwsze próby lotów szybowcowych w Polsce wykonał artysta malarz Czesław Tański w latach 1895-1896. Malarstwo nie przyniosło mu sławy i rozgłosu, ale pozwoliło na finansowanie jego prób z aparatami latającymi. Zbudował swój własny pierwszy szybowiec, który nazwał lotnią. Szkielet Lotni był wykonany z lipy i wikliny, a skrzydła pokryte papierem podklejonym gazą. Kadłub miał postać sanek. Tański wykonał tym prymitywnym szybowcem loty na wysokość kilku metrów i odległość ok. 30 m w terenie płaskim. Dla uczczenia prac Tańskiego Aeroklub PRL ustanowił medal jego imienia, nadawany corocznie za najlepsze wyniki w dziedzinie szybownictwa uzyskane w Polsce.

Serdecznie dziękujemy pilotom z Górskiej Szkoły Szybowcowej "AP Żar" im. Adama Dziurzyńskiego za pomoc w realizacji fotoreportażu.

Fot. Patryk Janczukowski www.janczukowski.com