Kalendarzowa poezja część 2

 

 

* * *

 

świat mój wybucha

jak kwiaty wiosną

pączkuję

zakwitam

ty przychodzisz

więdnę

ze szczęścia

 

1996

Katarzyna Hetman

 

 

* * *

 

kochałam cię

ciałem

inaczej

nie umiałam

byłam jak ta

pierwsza

lepsza ode mnie

z raju

 

1987

Lucyna Białkowska

 

 

* * *

 

wypełniła się jesień

opadły liście

i moja sukienka

 

1996

Katarzyna B. J. Olek

 

 

 

* * *

 

Nie obcy mi ten, z którym obcuję.

A wy,

wy jesteście

zadurzeni w obłokach

i zadłużeni u traw.

Budowniczy tratwy z zapałek.

Uciekajcie czym prędzej,

wyspa już płonie.

 

2012

Justyna Klejdysz

 

 

 

 

O bohaterach

 

Dawniej o czynach bohaterów

opowiadano przy ognisku.

Później w ciemnych,

niewietrzonych komnatach

śpiewano o nich balla­dy.

 

Swego czasu stawiano im pomniki,

ich imionami nazywano place,

ulice, nawet szkoły.

Byli na tyle taktowni,

że w chwale i sławie,

ale zawsze odchodzili.

 

Aż nadeszła epoka równości,

wiek żelaza

i bohaterów było jakby więcej,

aż ciasno się zrobiło na ulicach.

Więc zapobiegliwie

walcowano ich czołgami

i pałowano przez służby porządkowe.

 

Teraz bohaterowie kłócą się

o podręczniki do historii

i pozują na ekranie.

Nikt ich już nawet nie chce słuchać.

 

2008

Aleksander Stankiewicz

 

 

Epitafium

 

Nasi wrogowie nie umierają nigdy

Pamięć o nich żyje w krzywdach

Które nam wyrządzili

 

Jeżeli chcesz zepchnąć ich

W otchłań niepamięci

Musisz wybaczyć 

 

2012

Konrad Bayer