Oresteja?

Oresteja?

Francuski reżyser Francois Lazaro realizuje w Teatrze Lalek Banialuka inscenizację jednego z najstarszych tekstów teatralnych – Oresteję Ajschylosa.

Jednak już na początku pracy nad spektaklem zrodziło się pytanie: co wiemy o tragedii greckiej? Odpowiedź jest krótka – niewiele. Pomimo licznych badań i opracowań teatr starożytny, który uważamy za jeden z filarów kultury europejskiej, nadal pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi. Co więcej dotychczasowe ustalenia i teorie są stale kwestionowane.

Reżyser nie podejmuje próby odtworzenia tragedii greckiej, ale wykorzystuje ją, aby przywołać pewne archetypy. Tworzone na scenie sekwencje budowane są na bazie szczątków zdarzeń, niedopowiedzeń i wiadomości przekazywanych przy użyciu komunikatorów internetowych. Za pomocą prymitywnych gestów inspirowanych obrazami zaczerpniętymi z historii sztuki, tworzone są uniwersalne znaczenia, przekazywane są emocje i uczucia. Do budowania „ruchomych obrazów” wykorzystywana jest minimalistyczna scenografia, w której odnajdziemy eksponaty z sal muzealnych – arcydzieła sztuki starożytnej, ale także kostium i lalki teatralne. Nieocenioną rolę w tworzeniu atmosfery spektaklu odgrywa muzyka wykonywana na instrumentach znanych już w starożytności.